Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II -

Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi. Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie bójcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie! - mówił Jan Paweł II w słynnej już homilii wygłoszonej w czasie Mszy św. 22 października 1978 r. rozpoczynającej jego pontyfikat. Dzisiaj przypada 38. rocznica tego wydarzenia oraz liturgiczne wspomnienie św. Jana Pawła II.

Równo 38 lat temu, o godz. 9.45 Jan Paweł II udał się do Grot Watykańskich, gdzie dłuższą chwilę modlił się przy grobie pierwszego z Apostołów. Spośród 112 kardynałów uczestniczących w procesji do ołtarza na placu św. Piotra, w najbliższym otoczeniu papieża znaleźli się protodiakon Pericle Felici, Prymas Polski Stefan Wyszyński i dostojnik Kurii Rzymskiej Silvio Oddi. Do zasiadającego na tronie papieskim Jana Pawła II protodiakon Pericle Felici wygłosił formułę: Niechaj błogosławiony będzie Bóg, który wybrał Cię na pasterza całego Kościoła, powierzając Ci posługę apostolską. Obyś mógł jaśnieć w chwale w czasie długich lat życia ziemskiego, aż do chwili, gdy powołany przez Pana osiągniesz nieśmiertelność w Królestwie Niebieskim i nałożył na ramiona nowo wybranego papieża paliusz - tkaną stułę, znak formalnej inwestytury.

Ojciec Święty Jan Paweł II rozpoczyna homilię Mszy św. słowami św. Piotra: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego (Mt 16,16). Słowa te wypowiedział Szymon syn Jony w pobliżu Cezarei Filipowej.(...)Kościelny wymiar historii ludu Bożego (…) rodzi się właśnie z tych słów wiary i związany jest z człowiekiem, który je wypowiedział (…) - kontynuuje papież - Piotr przybył do Rzymu! Cóż skierowało go i doprowadziło do tego Miasta (…) jak nie posłuszeństwo wobec posłannictwa otrzymanego od Pana?”.(…) Rzym jest Stolicą Piotra. W ciągu wieków następowali na niej coraz to nowi biskupi. Dziś właśnie nowy biskup wstępuje na rzymską Stolicę Piotra. (...)Na rzymską Stolicę Piotra wstępuje dzisiaj biskup, który nie jest rzymianinem. Biskup, który jest synem Polski. Ale z tą chwilą i on staje się rzymianinem (...).
Nowy następca Piotra na Stolicy rzymskiej wznosi dzisiaj gorącą, pokorną, ufną modlitwę: "Spraw, Chryste, bym mógł stać się i pozostać sługą Twojej słodkiej władzy (...)która nie przemija, spraw, abym mógł być sługą, sługą twoich sług.
W chwilę później, do pielgrzymów zgromadzonych na Placu świętego Piotra Ojciec Święty zwraca się z apelem pełnym miłości, w poruszających słowach będących kwintesencją głoszonej homilii:
Bracia i Siostry, nie bójcie się przygarnąć Chrystusa i przyjąć Jego władzę, pomóżcie Papieżowi i wszystkim tym, którzy pragną służyć Chrystusowi, służyć człowiekowi i całej ludzkości. Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!. Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokie dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju! Nie bójcie się! Chrystus wie, co nosi w swoim wnętrzu człowiek. On jeden to wie!”.(...)Pozwólcie więc, proszę was, błagam was z pokorą i zaufaniem! Pozwólcie Chrystusowi mówić do człowieka! On jeden ma słowa życia (…) życia wiecznego.

Podczas tej uroczystej, wyjątkowej homilii nie mogło zabraknąć słów skierowanych do rodaków, wypowiedzianych ze wzruszeniem w ojczystym języku papieża Polaka:
Do was się zwracam, umiłowani moi Rodacy, Pielgrzymi z Polski, Bracia Biskupi z Waszym wspaniałym Prymasem na czele, Kapłani, Siostry i Bracia polskich zakonów, do Was, przedstawiciele Polonii z całego świata. A cóż powiedzieć do was, którzy tu przybyliście z mojego Krakowa, od stolicy św. Stanisława, którego byłem niegodnym następcą przez lat 14. Cóż powiedzieć?! Wszystko, co mógłbym powiedzieć, będzie blade w stosunku do tego, co czuje w tej chwili moje serce, a także do tego, co czują wasze serca. Więc oszczędźmy słów. Niech pozostanie tylko wielkie milczenie przed Bogiem, które jest samą modlitwą. 
Proszę was! Bądźcie ze mną! Na Jasnej Górze i wszędzie! Nie przestawajcie być z Papieżem, który dziś prosi słowami poety: "Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie" - i do was kieruję te słowa w takiej niezwykłej chwili.
Następnie Ojciec święty przemówił w języku francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim, portugalskim, serbsko-chorwackim, słowackim, ukraińskim i litewskim. Przemówienie zakończył w języku włoskim słowami:
Otwieram serce dla wszystkich Braci z Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich, pozdrawiając szczególnie tych z Was, którzy tutaj jesteście obecni w oczekiwaniu na bliskie spotkanie osobiste; ale już teraz wyrażam szczerą wdzięczność za to, że zechcieliście uczestniczyć w tych uroczystościach. I na koniec zwracam się do wszystkich ludzi, do każdego człowieka! Módlcie się za mnie. Pomóżcie mi ażebym mógł wam służyć. Amen.

Papież podziękował za przybycie głowom państw, przedstawicielom władz rządowych i kościelnych, rzymianom i pielgrzymom przybyłym z całego świata, a także tym, którzy uczestniczyli w uroczystościach poprzez radio i telewizję (Msza św. inaugurująca pontyfikat była transmitowana na wszystkie kontynenty. Dla Polaków, w kraju rządzonym przez komunistów, była to pierwsza transmisja Mszy św. od czasów przedwojennych).

Już następnego dnia, 23 października odbyła się pierwsza audiencja dla 4000 Polaków zgromadzonych w auli Pawła VI, przybyłych na uroczystości.

We Mszy świętej inaugurującej pontyfikat Jana Pawła II wzięli udział przedstawiciele wszystkich innych Kościołów chrześcijańskich, przedstawiciele 106 państw i 15 organizacji międzynarodowych. 12 listopada Jan Paweł II uroczyście objął katedrę Rzymu - Bazylikę św. Jana na Lateranie, stając się w ten sposób Biskupem Rzymu.

Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem. Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie Wschodniej i w Azji w latach 80-tych i 90-tych XX w.
Pontyfikat Jana Pawła II trwał ponad 26 lat i był drugim co do długości w dziejach Kościoła. Najdłużej - 32 lata - sprawował swój urząd Pius IX (nie licząc pontyfikatu Piotra - pierwszego następcy Jezusa).

Oprac. Dorota Boczkowska-Molenda

Źródła:
www.nauczaniejp2.pl (ZiBaTePa)
www.nowahistoria.interia.pl
www.deon.pl
www.brewiarz.pl