Już dziś, z okazji przypadającego 29 kwietnia Międzynarodowego Dnia Tańca, wszystkim Artystom w służbie Terpsychory życzymy zawodowego spełnienia, dobrych warunków do twórczej pracy, pasji w kreowaniu pięknych form choreograficzno-tanecznych, pochwał znawców tematu i miłości widzów, rekompensującej Waszą pracę i oddanie.

Przy tej okazji przywołam fragment z przemówienia, będącego podziękowaniem Jana Pawła II skierowanym do Muzyków Orkiestry Filharmonii Krakowskiej, którzy w 1995 roku w Castel Gandolfo wykonali dla Niego, m.in. mazura ze „Strasznego dworu” S. Moniuszki oraz „Krzesanego” W. Kilara.

Zacytowane poniżej słowa odwołują się również do - nieodłącznie związanej z muzyką - sztuki tańca, są także uznaniem dorobku polskiej tradycji tanecznej:

(…) kiedy gracie mazura ze „Strasznego dworu” Moniuszki, to się widzi mazura, tańczonego mazura. To nie jest tylko melodia, to jest taniec. Ten taniec jest jakimś wyrazem naszej kultury, jest jakimś wyrazem naszych dziejów. W nim właśnie dochodzi do głosu kulturalna rzeczywistość, której na imię Polska. Kiedy się słucha z kolei „Krzesanego”- (…) wiemy, jaka jest genealogia tego utworu, że to się łączy wszystko z tradycją podhalańską, góralską, zbójnicką (…) Poprzez tę medytację widać nie tylko tańczących ludzi, ale (…) całą przyrodę, widać Tatry. To wszystko rodzi atmosferę tych spadających potoków górskich, atmosferę tych lasów, kosodrzewiny, gór samych, Giewontu (…)1.

Ów wspomniany wyżej mazur znany był Karolowi Wojtyle - aktorowi. Jako 15-latek, biorąc udział w gimnazjalnym przedstawieniu Szkolnego Koła Dramatycznego, w sztuce autorstwa Leona Mazura pt. „Ułani księcia Józefa” (wystawionej z okazji święta Konstytucji 3 maja 1935 roku), obsadzony jak pozostali rówieśnicy w roli drugoplanowej, tańczył mazura właśnie.2

Opr. Dominika Jamrozy


Za: 6.2.6. „Sztuka, która przemawia”, Przemówienie papieskie na zakończenie koncertu Orkiestry Filharmonii Krakowskiej (Castel Gandolfo, 30.07.1995), s. 187-188 w publikacji: Karol Wojtyła – Jan Paweł II, muzyka. antologia tekstów, wybór i opracowanie Dariusz Radziechowski, Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 2011, Tom I „Muzyka wobec poezji i nauczania Karola Wojtyły i Jana Pawła II” .
Podaję za dr M. Burghardt: „Wadowickie korzenie Karola Wojtyły”, 2013 r., s. 179.

Newsletter

Zapisz się
do góry